OFF TO AUSTRALIA | Blog #1

Nou, daar is ie dan! Mijn eerste blogpost vanuit Australië! Welkom en leuk dat je een kijkje komt nemen om te lezen wat ik tot nu toe heb meegemaakt. Ik wil wel alvast waarschuwen dat dit een lange post gaat worden, want tja ik vertel nou eenmaal graag veel, haha! 

Gisteravond ben ik hier in Brisbane, Australië geland. De reis is ontzettend goed verlopen eigenlijk, maar was wel erg lang. Want hé ik zat wel 23 uur in een vliegtuig, ook niet gek natuurlijk. Mijn reis begon op Schiphol waar ik om 8.05 naar Londen zou vliegen. Dit betekende wel dat ik om half 4 mijn wekker had staan, om op tijd op het vliegveld te staan. Mijn gezin ging mee en ook Nienke, die zo lief was om voor mij zo vroeg op te staan, was van de partij. Op Schiphol hebben we ontbeten met de nodige koffie en toen hebben we met een paar tranen afscheid genomen. Dat was wel even slikken, want toen kwam het besef dat je toch wel erg lang wegblijft. Ik ben toen snel doorgegaan naar security waar ik zo door kon lopen, wat ik ook nog nooit heb meegemaakt. De voordelen van buiten het hoogseizoen en vroeg vliegen! Mijn eerste vlucht verliep prima en heb ik wat gekletst met een mevrouw die uit Los Angeles kwam. Op Heathrow aangekomen sprak ik bij de security een Nederlands stel aan die voor mij in de rij stond, want wat bleek, die vlogen ook van Amsterdam naar Brisbane! Dus die kwam ik niet alleen bij het inchecken op Schiphol al tegen, maar ook in Londen, Kuala Lumpur en bij de douane en bagagebanden in Brisbane. 

Toen kwam vervolgens de vlucht naar Kuala Lumpur. Twaalf uur maar liefst. Deze vlucht zat helemaal vol en helaas had ik niet erg veel beenruimte, maar hé ik had wel een fijn mediasysteem met leuke films en ook een leuke nieuwe reisgenoot. Het meisje dat naast mij zat heette Emily, was 23 en vloog naar Sydney. Ze kwam uit Engeland en had al enorme wereldreizen gemaakt, dus met haar had ik leuke gesprekken en kon ik lachen. Ik heb in het vliegtuig weinig geslapen vanwege de ruimte en heb ik twee films gekeken, The Maze Runner en Into the Storm. Doordat de vlucht ’s nachts was ging de tijd voor mijn gevoel nog langzamer, maar we kregen genoeg eten en drinken dus het ging wel haha! Eenmaal in Kuala Lumpur was ik erg moe, ik wilde er klaar mee zijn en het gevoel dat ik nog 10 uur moest was niet persé leuk. Ik was een emotionele rollercoaster, want met weinig slaap kan ik al om de kleinste dingen huilen. Ik heb toen afscheid van Emily genomen, een smoothie gehaald en heb op een bank gezeten totdat ik 2 uur later mocht boarden. Deze vlucht liep totaal anders, want wat bleek, het vliegtuig zat maar halfvol! Er zat niemand naast mij en ik heb heerlijk languit kunnen liggen over de stoelen, waardoor ik een heel aantal uren slaap kon inhalen. Ondertussen was ik het vliegtuigeten wel echt zat en werd ik er misselijk van, want ik wilde gewoon iets waar geen ‘chicken or rice or beef’ inzat. 

---

• 

• 

• 

En toen kwam Brisbane in zicht! Het was ondertussen al donker geworden, want het is hier momenteel het einde van de winter dus het wordt best nog vroeg donker. Ik zag alle lichtjes en toen kwam eigenlijk pas echt het gevoel van dat ik er zin in had. Ik had wat geslapen en was niet meer zo emotioneel, waardoor ik weer wat opleefde. Buiten het vliegtuig heb ik iedereen een kleine update gestuurd dat ik er eindelijk was en ben toen naar de douane doorgelopen, en wat ging dat vlot! Ik ben de Amerikaanse douane gewend (fingerprints, eye-scans, a million documents, en vooral a million questions) en had al mijn visum vast om af te geven en mijn verhaal klaar. De mevrouw achter mijn loket begroette mij al met een vriendelijke Hello, how are you? en wilde mijn paspoort en ingevulde douane formulier zien. Geen twee minuten later mocht ik doorlopen. Geen vragen over wat ik kwam doen of niks, so easy! Ik was helemaal verbaasd haha! Ik heb toen mijn bagage opgehaald want die had het gelukkig ook gered en ben toen doorgelopen naar Arrivals. Ik verwachtte alleen Sarah mijn hostmum, maar toen kwam Emily, de oudste dochter van 9 al aanrennen en vloog ze mij in de armen, erg leuk. Ik heb toen Sarah en Andrew een knuffel gegeven en Hamish, de jongste van 2 hoi gezegd, want die wilde niks van mij hebben. Het was ook al 22.00 ondertussen, dus laat genoeg om doodmoe te zijn. We zijn in de auto gestapt en naar huis gereden, driekwartier ongeveer. 

Het viel mij al meteen op dat het hier erg Amerikaans aanvoelt, vooral de kleine dingen vallen mij op. De houten elektriciteitspalen, de verkeersborden, de stoplichten en vooral de grote auto’s en brede wegen. Ik kan nog doorgaan over de grote supermarkten en dezelfde winkelketens maar die gaan zeker nog voorbijkomen in volgende blogpost’s. Ik had meteen een goede klik met de ouders in de auto en het voelde niet anders dan tijdens het eerste Skypegesprek. Thuis hebben we een kopje thee gedronken en nog gekletst over vanalles. Het huis is ook erg leuk en ligt dicht bij de stad, maar tegelijkertijd ook weer niet. Hier vertel ik in een volgende post meer over!

Ik heb toen gedoucht en ben naar bed gegaan. Ik heb heerlijk geslapen en werd vanochtend wakker van het licht dat naar binnen scheen. Ik ben opgestaan en heb met Emily ontbeten, die zeker niet stil en verlegen is. We zijn in de auto gestapt en hebben Hamish naar de peuterspeelzaal gebracht en Emily naar school. Sarah en ik zijn toen doorgereden naar het grote winkelcentrum in de buurt en hebben eerst een cappuccino gedronken met kaneeltoast, erg lekker! We hebben een simkaart voor mijn telefoon geregeld, met maar liefst 5 GB data! Vergeleken met de 1GB die ik in Nederland had, vind ik dit helemaal prima en blijkbaar zal ik het nodig hebben, want wifi en bereik schijnt hier in Australië enorm slecht te zijn.. We zijn verschillende banken langs geweest en hebben een rekening geopend, zodat ik mijn centjes hier kan gaan verdienen en vooral ook uitgeven haha. De vrouw die ons hielp was erg vriendelijk en gaf mij een pak TimTams toen ik wegging! Mogen ze bij de Rabobank ook wel doen wat mij betreft. 

En nu zit ik thuis op de bank deze post te schrijven. Ik maak in korte tijd zo enorm veel mee, dat het lastig is om alles op te schrijven. Ik wil deze blog graag bijhouden om anderen op de hoogte te houden, maar ook om vooral zelf terug te kunnen lezen wat ik meemaak. Want veel dingen vergeet je zo weer en gaan zo aan je voorbij. Zoals hoe gek het autorijden hier nog is voor mij. Ze rijden hier links en dat maakt, nu nog, veel indruk. Straks gaan we de kinderen weer ophalen en zien we wel wat de dag ons brengt. Deze week bestaan vooral nog uit bijkomen en wennen, maar ik heb tot nu toe een fijne start. Dit weekend gaan we al toevallig een weekendje weg met caravan naar de kust, dus daar kijk ik al erg naar uit! Ook de omgeving hier geniet ik enorm van, want in de auto is er zoveel om te zien en het is nog veel heuvelachtiger dan dat ik dacht dat het zou zijn. Er volgen zeker nog foto’s, maar die komen binnenkort. 

Ik hoop dat je het leuk vond om te lezen hoe mijn reis verliep en over mijn eerste indruk hier. Ik denk zeker dat ik mij hier thuis ga voelen en dat ik mijn draai ga vinden. Sarah heeft mij verteld dat er vorige week een Franse Au Pair tegenover is komen te wonen, dus er zijn genoeg meiden hier om contact mee te leggen!

Tot zover mijn eerste blog! Ik hoop dat je jullie het leuk vonden om te lezen en als je wilt kun je hieronder een reactie achterlaten, vind ik alleen maar leuk!

Liefs, Esmee